Πε τζιαι να πεις για τον μαυρο τζιαι γεριμον καιρο εδω στην ξενιτειά, σήμερα εφκαλεν ενα υπέροχο ηλιούδιν τζιαι ανέβηκεν η ψυχολογία μας τόσο πολλά που εν κατεβαίνει !! Μετά που έκαμα τες δουλειές τζιαι τες υποχρεώσεις που είχα, είπα στον ευατό μου "κάτσε ρε παιδί μου, πιάσε ενα κρουασάν σοκολάτας τζιαι άπλωσε ζάμπαν δαμαί σε τούτο το καφέ που έχει τζιαι τραπεζάκια έξω, να σε δεί λίον ο ήλιος, να ξεμουχλιάσει το κορμί, να πάρει ενέργεια ο εγκέφαλος, να διεγερθεί η μνήμη τζιαι η σκέψη ! " ... Τζιαι έτσι έκαμα.

Η αγαπημένη μου ασχολία στα πλαίσια της "δημιουργικής τεμπελιάς" είναι να παρατηρώ τους περαστικούς.... Τα μωρά που μόλις εσχολάσαν τζιαι συνοδεύονται από τις μανάδες τους είτε τις νταντάδες τους ανάλογα, οι φοιτητοπαρέες που ακουγονται που τα δέκα μίλια διότι πάντα γελούν δυνατά, κυνηγιούνται μέστους δρόμους για να πειράξει ο ένας τον άλλον, τζιαι κάμνουν οτιδήποτε περνά που το σιέρι τους για να τραβήξουν την προσοχή: την δική μου , την δική σου, μα κυρίως της τάδε συμφοιτήτριας με την οποία κάτι πλανιέται στον αέρα... ιφ γιου νόου γουότ αι μιν..
Οι βιαστικοί κοστουμαρισμένοι μπίζνεσμαν που πάντα έχουν κάτι φάτσες σαν να τζιαι πάλαι στραβά εξυπνήσαν το πρωί τζιαι ούλλοι φταίν' τους, τζιαι που πάντα περπατούν πολλά γλήορα τζιαι μιλούν τζιαι στο κινητό κρατώντας ένα γέριμο σαντουιτς στο σιέρι τους, πάντα μισοφαγωμένο διότι ΠΟΥ ΝΑ ΕΒΡΟΥΝ ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΦΑΝ?? Αφού ΠΝΙΟΥΝΤΑΙ, είπαμεν...
Τζιαι μετά οι διάφορες νοικοκυρές με τις τσάντες με τα λαχανικά τζιαι τα φρούτα μέσα που πάν ολόισια σπίτι να μαγειρέψουν, άλλωστε εκόντεψε τζιαι μεσημέρι... Οι περιποιημένες, με τα ταγιέρ τραπεζικοί υπάλληλοι, δημόσιοι υπάλληλοι, δικηγορίνες, κτηματομεσίτριες δύο δύο, τρείς τρείς την ώρα του μεσημεριανού διαλείμματος που μόλις την "εκάμαν αμπέλι" τζιαι κόφκουν βόλτες μεστο ηλιούδιν με το τσιγαρούδιν στον σιέριν, για να χαλαρώσουν όσον μπορούν.., που μεταμορφώνονται από αδίστακτες , απρόσωπες σκύλες slush επαγγελματίες που πιθανότατα να καταπιέζουν τους υπαλλήλους τους , σε κοριτσόπουλα που απλά σιέρουνται την βόλτα τους.. Τι σου είναι η απόλυτη χαλάρωση ρε παιδί μου, το " μια ώρα χωρίς στρες"... Μεταλλάσει τον ανθρωπο.

Τζιαι μετά οι μοναχικές γιαγιάδες.... εσιει μιαν συγκεκριμένα που την θωρώ πάρα πολύ καιρό.. Θα'ναι στα 85, ίσως και παραπάνω... Μια λεπτή, σχεδόν διάφανη φιγουρα με μακριά άσπρα μαλλιά, μικρό προσωπάκι, ντυμένη πάντα πολλά πιο μοντέρνα από την ηλικία της, με παντελόνια, τζιαι μπλουζάκια από πάνω και με την καμπουρίτσα της που τόσο την χαρακτηρίζει.. το μπαστουνάκι της τζιαι πάει.... Αργά, αργά αλλά πάει...Νομίζεις πως τίποτε δεν την σταματά.. Φαίνεται της ότι στα νιάτα της ήταν μια νεράιδα πολλά όμορφη, τζιαι πολλά στυλάτη...Πρέπει να επελλανίσκαν οι άντρες για πάρτη της.. Τον τζιαιρόν τζίνον...
Τζιαι εν ηξέρω γιατί, αλλά είμαι πεποισμένη πως την λαλούν Brigitte..

Η ώρα επέρασε ...Ο ήλιος σιγά σιγά κρύφκεται...τζιαι αρχίζει αερούδιν.. Άνεμο στην βράκα μου λοιπόν τζιαι αέρα στα πανιά μου...
Είπαμεν .."εχουμε τζιαι δουλειές" : )